مستعربة

مستعربة. [ م ُ ت َ رِ ب َ ] (ع ص ، اِ) تأنیث مستعرب که نعت فاعلی است از مصدر استعراب . غیر عرب در عرب درآمده و مانا به عرب شونده . و عرب غیرخالص و بیابانی شونده . (منتهی الارب ). غیرعربهایی که در عرب داخل شده اند و عرب خالص نیستند و گویند مستعربه آنهایی هستند که به زبان اسماعیل بن ابراهیم سخن گویند و آن زبان مردم حجاز و اطراف آن است . (اقرب الموارد). عرب نه خالص . (دهار) (مهذب الاسماء). تازیان که نه خالص باشند. عرب که خالص نباشد. متعربة. عدنانیان . مقابل عرب بائده . (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به مستعرب و استعراب شود. || مسیحیان اندلس که به آداب عربی مؤدب بودند. رجوع به کلمه ٔ مزاربه در دائرةالمعارف اسلام شود. (از یادداشت مرحوم دهخدا).