مستعلی

مستعلی . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استعلاء. بلند و بلند برآمده . (منتهی الارب ). مرتفع. || بالارونده . || غلبه کننده . (اقرب الموارد). || حروف مستعلی یا استعلاء؛ هفت حرف است از حروف الفبا یعنی : خ ، ص ، ض ، ط، ظ، غ ، ق . و رجوع به مستعلیات و مستعلیة شود. || در اصطلاح احکام نجوم ، کوکبی که استعلا دارد. (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به استعلاء شود.