مستعین با

مستعین با. [ م ُ ت َن ُ بِل ْ لاه ] (اِخ ) (الَ ...) لقب سلیمان بن حکم بن سلیمان بن عبدالرحمان الناصر اموی ، مکنی به ابوایوب . دوازدهمین خلیفه ٔ اموی در اندلس اسپانیا. وی به سال 354 هَ . ق . متولد شد و در سال 399 بعد از بقتل رسیدن عمش هشام بن سلیمان با او بیعت شد و لقب المستعین باﷲگرفت . در سال 403 وارد قرطبه شد و در آنجا به الظافر بحول اﷲ نیز ملقب گشت . او در سال 407 هَ . ق . بدست علی بن حمود حاکم طنجه و سبته بقتل رسید و با درگذشت وی مدت هفت سال ذکر بنی امیه بر منابر اندلس متروک گشت . المستعین باﷲ شخصی ادیب و شاعر بود. (از الاعلام زرکلی چ 2 ج 3 ص 184 از البیان المغرب و جذوةالمقتبس ).