مستغلظ

مستغلظ. [ م ُ ت َل َ ] (ع ص ، اِ) نعت مفعولی و اسم مکان از استغلاظ. غلیظ یافته شده . (از اقرب الموارد). جای سطبر و غلیظ: طعنه فی مستغلظ ذراعه ؛ آن جای از ذراع او که غلیظ شده باشد. (از اقرب الموارد). و رجوع به استغلاظ شود.