مستفردلغتنامه دهخدامستفرد. [ م ُ ت َ رِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استفراد. کسی که در چیزی فرد و بی نظیر باشد. (از اقرب الموارد). || آنکه کاری را به تنهایی انجام دهد. (از اقرب الموارد). رجوع به استفراد شود.
