مستفنلغتنامه دهخدامستفن . [ م ُ ت َ ف ِن ن ] (ع ص ) نعت فاعلی از استفنان . بر فنون چیزی بردارنده کسی را. (از منتهی الارب ). آنکه اسب خود را بر فنونی از راه رفتن وامیدارد. (از اقرب الموارد). رجوع به استفنان شود.
