<span class="hl">مستف .</span> [ م ُ ت َف ف ] (ع ص ) نعت فاعلی و مفعولی از استفاف . آنکه دوا یا سویق را کوبیده نشده و معجون ناکرده بگیرد. (از اقرب الموارد). || دوا یا سویق که نرم نشده و معجون ناکرده گرفته شود. (از اقرب الموارد). رجوع به استفاف شود.<br>

مستف

حاف

غزوه ٔ سویق

سفة

سویق

معاجین

گل یا خمیر

نوعی شیرینی

چسب زدن به

خمیر زدن

صویق

با لرزاندن زبان ادا کردن

پالا

قطین

ابوناشط

خِیْلِ

خاصه ٔ مرد

لغت‌نامه دهخدا