مستلبنلغتنامه دهخدامستلبن . [ م ُ ت َ ب ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استلبان . آنکه شیر می خواهد. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به استلبان شود.
