مستلبیلغتنامه دهخدامستلبی ٔ. [ م ُ ت َ ب ِءْ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استلباء. بزغاله که فله و آغز شیر را می خورد. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). و رجوع به استلباء شود.
