مستلب

مستلب . [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استلاب . رباینده . (از منتهی الارب ). مختلس . (از اقرب الموارد). رجوع به استلاب شود. || در اصطلاح فقهی ، آنکه مالی را از محل غیر حِرز آشکارا می رباید و فرار می کند بدون آنکه محارب باشد. مجازات مستلب تعزیر است .