مستوبللغتنامه دهخدامستوبل . [ م ُ ت َ ب ِ ] (ع ص ) ناگوار شمرنده جای را. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || گوسفند گشن خواه . (از منتهی الارب ). و رجوع به استیبال شود.