مستکبری

مستکبری . [ م ُ ت َ ب ِ ] (حامص ) مستکبر بودن . استکبار داشتن . متکبر بودن :
سپیدار مانده ست بی هیچ چیزی
ازیرا که بگزید مستکبری را.

ناصرخسرو.

برو شکر کن چون به نعمت دری
که محرومی آید ز مستکبری .

سعدی (بوستان ).