مسجومةلغتنامه دهخدامسجومة. [ م َ م َ ] (ع ص ) تأنیث مسجوم . رجوع به مسجوم و سجم و سجوم شود. || أرض مسجومة؛ زمین باران رسیده . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
