مسعر

مسعر. [ م ِ / م َ ع َ ] (اِخ ) ابن مهلهل خزرجی ینبوعی ، مکنی به ابودلف . جهانگرد مشهور قرن چهارم هجری است و متجاوز از نود سال زیسته است و بیشتر عمر را به گردش در بلاد مختلف سپری کرده . وی از اطرافیان صاحب بن عباد به شمار میرفت . قصیده ای دارد مشهور به «ساسانیه » به زبان محلی عصر عباسی که ثعالبی آن را مشروحاً آورده است . ابودلف در حدود سال 390 هَ .ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی ج 8 ص 109 از یتیمة الدهر). مرحوم دهخدا در یادداشتی می نویسد: ابودلف کذاب بی عدیلی است . یاقوت از رحله ٔ اونقل می کند. کتاب او اخیراً در ایران طبع شده است .