مسفرلغتنامه دهخدامسفر. [ م ُ ف ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از اسفار. درآینده در روشنائی صبح . و رجوع به اسفار شود. || روشن و سفید و تابان : وجه مسفر. (از ناظم الاطباء).
