مسمدرلغتنامه دهخدامسمدر. [ م ُ م َ دِرر ] (ع ص ) راست و دراز: طریق مسمدر؛ راه راست و دراز. || کلام مسمدر؛ سخن راست و استوار. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
