مسیانلغتنامه دهخدامسیان . [ م ُ س َی ْ یا ] (ع اِ مصغر) مصغر مساء. شبانگاه . ج ، مسیانات . (منتهی الارب ): أتیته مسیاناً؛ آمدم آن را در شب . (ناظم الاطباء).
