مشاجن

مشاجن . [ م َ ج ِ ] (ع اِ) این کلمه دو بار در الجماهر بیرونی چ هند ص 233 و 234 آمده و با توجه به معنی کلمه در ص 234: «هی الحجارة المشدودة علی أعمدة الجوازات المنصوبة علی الماء جاری للدق ... و اذا اندق جوهر الذهب او انطحن غسل عن حجارته و...» چنین می نماید که مصحف «مساحن » جمع «مسحنة» است . و رجوع به همین کلمه شود.