مشاطرتلغتنامه دهخدامشاطرت . [ م ُ طَ / طِ رَ / رِ ] (از ع ، اِمص ) مشاطرة : به جان خود سوگند میخورم که رزیت امیر و ندبت بر او به مشاطرت است میان عموم برایا. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 459). و رجوع به مشاطرة معنی اول شود.
