مشاقةلغتنامه دهخدامشاقة. [ م ُ ق َ ] (ع اِ) (از «م ش ق ») آنچه ازموی و کتان و مانند آن به شانه برافتد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || آنچه دراز و خالص گردد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
