مشروبات
لغت‌نامه دهخدا
مشروبات . [ م َ ] (ع اِ) چیزهای آشامیدنی و قابل شرب . (ناظم الاطباء). ج ِ مشروب . آشامیدنیها : هرچه بدان احتیاج خواست داشت از مطعومات و ملبوسات و مشروبات تا آب و بقول و توابل و... ترتیب کرده با خود روانه گردانید. (ترجمه ٔ محاسن اصفهان چ اقبال ص 11).
- مشروبات الکلی ؛ آن دسته از آشامیدنی ها که دارای الکل بوده اعم از تخمیرشدگان ، مانند: شراب و آبجو و جز اینها، و یا تقطیرشدگان ، مانند: عرق ، کنیاک ، ویسکی و غیره .
- مشروبات غیرالکلی ؛ نوشابه هایی که الکل ندارند، مانند: لیموناد، سودا، پپسی کولا، کوکاکولا، کانادادرای و جز اینها.
- مشروبات الکلی ؛ آن دسته از آشامیدنی ها که دارای الکل بوده اعم از تخمیرشدگان ، مانند: شراب و آبجو و جز اینها، و یا تقطیرشدگان ، مانند: عرق ، کنیاک ، ویسکی و غیره .
- مشروبات غیرالکلی ؛ نوشابه هایی که الکل ندارند، مانند: لیموناد، سودا، پپسی کولا، کوکاکولا، کانادادرای و جز اینها.
