مشفقی بلخی

مشفقی بلخی . [ م ُ ف ِ ی ِ ب َ ] (اِخ ) شاعری است که اسدی بیتی از او را شاهد کلمه ٔ «خیری » بمعنی رواق در لغت فرس آورده و آن این بیت است :
روزیش خطر کردم و نانش بشکستم
بشکست مرا دست و برون کرد ز خیری .

(لغت فرس اسدی چ اقبال ص 522).