مشقة

مشقة.[ م ِ ق َ ] (ع اِ) (از «م ش ق ») آنچه از موی و کتان و جز آن از شانه کردن افتد. (ناظم الاطباء). آنچه افتد بشانه از موی و کتان و مانند آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || جامه ٔ کهنه و یا پاره ای از پنبه .ج ، مِشَق . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).