مشهوم
لغتنامه دهخدا
مشهوم . [ م َ ] (ع ص ) تیزخاطر و چالاک . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تیزدل . (مهذب الاسماء) (ملخص اللغات حسن خطیب ). تیزخاطر و روشن دل . (از اقرب الموارد). || ترسان و بیمناک . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
