مشکدم

مشکدم . [ م ُ دَ / دُ ] (اِ مرکب ) نام مرغکی سیاه رنگ و خوش آواز. (انجمن آرا) (آنندراج ) (جهانگیری ). جانوری باشد سیاه رنگ در غایت خوش آوازی . (برهان ). مرغی است سیاه رنگ و خوش آوازه . (فرهنگ رشیدی ). مرغی سیاه رنگ در غایت خوش آوازی . (ناظم الاطباء) :
همه جویباران پر از مشکدم
بسان گل تازه شد می به خم .

فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 7 ص 2153).

پراکنده با مشکدم سنگخوار
خروشان به هم سارک و لاله سار.

اسدی (از فرهنگ رشیدی ).