ترجمه مقاله

مشکین رسن

لغت‌نامه دهخدا

مشکین رسن . [ م ُ / م ِ رَ س َ ] (اِ مرکب ) رسن سیاه . ریسمانی مشکین . || کنایه از گیسوی بلند و سیاه به مانند مشک از بوی و رنگ :
به دو تا موی که تعویذ من است
یادگاراز سر مشکین رسنت .

خاقانی (دیوان چ سجادی ص 569).


به تاج قیصر و تخت شهنشاه
که گر شیرین بدین کشور کند راه
به گردن بر نهم مشکین رسن را
برآویزم ز جورت خویشتن را.

نظامی (خسرو و شیرین چ وحید ص 197).


و رجوع به مشکین طناب شود.
ترجمه مقاله