مصایحة
لغتنامه دهخدا
مصایحة. [ م ُ ی َ ح َ ] (ع مص ) یکدیگر را آواز دادن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). همدیگر را آواز کردن . (ناظم الاطباء). تصایح . به یکدیگر بانگ زدن . با کسی بانگ کردن . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). صیاح . رجوع به صیاح شود.