مصطبر

مصطبر. [ م ُ طَ ب ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از اصطبار. آنکه شکیبایی می کند. (ناظم الاطباء). شکیبایی کننده . || درپی رونده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). آنکه از پی می رود. (ناظم الاطباء). || در پی قصاص رونده . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || خود را به ستم بازدارنده . (از منتهی الارب ).