مضجر
لغتنامه دهخدا
مضجر. [ م ُ ج ِ ] (ع ص ) ملول و اندوهناک . ج ، مضاجر، مضاجیر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ملول و اندوهناک کننده . (آنندراج ). ملول نماینده و اندوهناک کننده و مانده کننده و بیزار. (ناظم الاطباء). و یقال : رجل مضجر و قوم مضاجر و مضاجیر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
