مضحاة

مضحاة. [ م َ ] (ع ص ) زمینی که بر آن همواره آفتاب باشد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ).زمینی که همواره بر وی آفتاب باشد. (ناظم الاطباء).