مضمر
لغت‌نامه دهخدا
مضمر. [ م ُ ض َم ْ م َ ] (ع ص ) اسب تیزرفتار باریک میان . (غیاث ) (آنندراج ) :
میر ما را از پر روح الامین و زلف حور
پر تیرو پرچم رخش مضمر ساختند.
صحن فلک از قران انجم
ماند رمه ٔ مضمران را.
|| اسب فربه . (غیاث ) (آنندراج ). || لاغر و کم گوشت و باریک میان . (ناظم الاطباء).
میر ما را از پر روح الامین و زلف حور
پر تیرو پرچم رخش مضمر ساختند.
خاقانی .
صحن فلک از قران انجم
ماند رمه ٔ مضمران را.
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 33).
|| اسب فربه . (غیاث ) (آنندراج ). || لاغر و کم گوشت و باریک میان . (ناظم الاطباء).
