مضملغتنامه دهخدامضم . [ م َ ض َم م ] (ع اِ) جای ضمیمه شدن . جای پیوستن : و از چند مخارم که از سم خیاط و مضم قماط تنگ تر بود بگذشتند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 338).
