مضیاع

مضیاع . [ م ِض ْ ] (ع ص ) رجل مضیاع للمال ؛ مرد ضایعکننده و هلاک کننده ٔ مال . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). کم کننده . (مهذب الاسماء).مرد ضایعکننده و هلاک نماینده ٔ مال و مرد مسرف و مبذر. (ناظم الاطباء). تباه کننده . ضایعکننده :
و عاجزالرأی مضیاع لفرصته
حتی اذا فات امر عاتب القدرا.

(یادداشت به خط مرحوم دهخدا).