مطاعنةلغتنامه دهخدامطاعنة. [ م ُ ع َ ن َ ] (ع مص ) با کسی نیزه زدن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ) : این معاتبات به مطاعنات و مضاربات رسید. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 192). رجوع به طعان شود.