مطانوةلغتنامه دهخدامطانوة. [ ] (اِ) به زبان کلیسایی یونان و سپس به زبان عیسویان یعقوبی مصر (قبط) به معنی تعظیم و حالت تعظیم و سجود آمده است و «ضربوا له مطانوه »؛ یعنی اودر مقابلش سر تعظیم فرودآورد. (از دزی ج 2 ص 599).
