مطراگر
لغتنامه دهخدا
مطراگر. [ م ُ طَرْ را گ َ ] (ص مرکب )کسی که پارچه ها پرداخت میکند. تازه سازنده و زینت دهنده و به جلوه درآورنده و آرایش دهنده :
سخن پیرایه ٔ کهنه ست و طبع من مطراگر
مرا بنمای استادی کز اینسان کهنه آراید.
|| آن که کاغذ را مهره مینماید. (ناظم الاطباء).
سخن پیرایه ٔ کهنه ست و طبع من مطراگر
مرا بنمای استادی کز اینسان کهنه آراید.
خاقانی .
|| آن که کاغذ را مهره مینماید. (ناظم الاطباء).