مطعلغتنامه دهخدامطع. [ م َ ] (ع مص ) رفتن و گم شدن در زمین . || خوردن چیزی را به پیش دهان و دندان پیشین . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
