مطلی

مطلی . [ م ُ طَل ْ لا ] (ع ص ) دائم المرض . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || اسیری که امید رهائیش نباشد. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بچه ٔ پای بسته . (منتهی الارب ). رجوع به ماده ٔ بعد شود. || درمی اندوده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مطلا شود. درهم مطلی . درم اندوده . (مهذب الاسماء).