مطوعیلغتنامه دهخدامطوعی . [ م ُ طَوْ وِ ] (ص نسبی ) نسبت است مر مطوعه را که جمعی را گویند که برای غزو و جهاد به بلاد کفر آمده اند. (از لباب الانساب ) (از الانساب سمعانی ).
