مطیبة

مطیبة. [ م ُ طَی ْ ی َ ب َ ] (ع ص ) شراب مطیبة للنفس ؛ یعنی سبب خوشی نفس است . (منتهی الارب ). شرابی که سبب خوشی نفس است . (ناظم الاطباء) (از معجم متن اللغة) (از اقرب الموارد). طعام مطیبة؛ طعامی که نفس را خوش آید. (مهذب الاسماء).