مطیطه

مطیطه . [ م َ طی طَ ] (ع اِ) آب سطبر ایستاده در تک حوض . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ، مَطائِط. و رجوع به مَطائِط شود.