مطیف

مطیف . [ م ُ ] (ع ص ) آنکه احاطه می کند و گرداگرد چیزی را میگیرد. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ).
- مطیف به ؛ آنچه گرد آن طواف کنند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).