مظرةلغتنامه دهخدامظرة. [ م َ ظَرْ رَ ] (ع مص ) بریدن سنگ آتش زنه را. (منتهی الارب ) (ازاقرب الموارد) (از محیط المحیط). || ظرالناقة؛ ذبح کردن ناقه را به سنگ یا عام است . (از منتهی الارب ). ذبح کردن ناقه با ظِرّ. (از محیطالمحیط).
