معاضدة
لغتنامه دهخدا
معاضدة. [ م ُ ض َ دَ ] (ع مص ) با کسی یار بودن . (تاج المصادر بیهقی ). با هم یاری نمودن . (منتهی الارب ). یاری دادن و بازوی یکدیگر بودن . (آنندراج ). یاری کردن و معاونت نمودن همدیگر را. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به معاضدت شود.
