معاظة

معاظة. [ م ُ عاظْ ظَ ] (ع مص ) همدیگر را گزیدن . عِظاظ. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || با هم سختی کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). با هم لجاجت و ستیزه کردن . (از ذیل اقرب الموارد). || بر شدت جنگ افزودن و سخت پیکار کردن . (از اقرب الموارد). || (اِ) دشنام آشکارا. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || شدت مشقت وسختی جنگ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).