معالةلغتنامه دهخدامعالة. [ م َ ل َ ] (ع اِ) بدی . (منتهی الارب ) (آنندراج ).بدی و گویند هو صاحب معالة؛ او صاحب شر و بدی است . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || معالة البرذون ؛ علف ستور. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
