معامسة
لغتنامه دهخدا
معامسة. [ م ُ م ِ س َ ] (ع ص ) امراءة معامسة؛ زن که در ایام جوانی خود را پوشیده دارد و هتک عزت نکند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). زنی که در ایام جوانی خود را پوشیده دارد. و هتک عزت و شرف خود نکند. (ناظم الاطباء).
