معایاةلغتنامه دهخدامعایاة. [ م ُ ] (ع مص ) سخن و جز آن دشوار آوردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). سخنی آوردن که مقصود از آن را نتوان فهمید. (از اقرب الموارد).
