معتر

معتر. [ م ُ ت َرر ] (ع ص ) (از«ع رر») آن که نیاز نماید و نخواهد. (ترجمان القرآن ).آن که بسیار نیازمند نماید و نخواهد. (دهار). نیازمند و محتاج که پیش آید جهت معروف و چیزی از کسی نخواهد و سؤال نکند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). آنکه برای نیکی و احسان پیش آید بی آنکه سؤال کند. (از اقرب الموارد) : ... واطعموا القانعوالمعتر کذلک سخرناها لَکُم لعلکم تشکرون . (قرآن 36/22). || فقیر. (اقرب الموارد). درویش . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به اعترار شود.