معتفصلغتنامه دهخدامعتفص . [ م ُ ت َ ف ِ ] (ع ص ) گیرنده ٔ حق خود از کسی . (آنندراج ) (ازمنتهی الارب ) (از اقرب الموارد). آنکه به زور حق خودرا می گیرد. (ناظم الاطباء). و رجوع به اعتفاص شود.
